Maszyny wirtualne cz.1 - instalacja i konfiguracja Virtualboxa

W życiu każdego młodego informatyka pojawia się taki moment, w którym chce choć na chwilę opuścić bezpieczne środowisko swojego "domowego" systemu operacyjnego (najczęściej jest to Windows) i spróbować czegoś nowego, egzotycznego. Dobrym wyborem w takim przypadku jest Linux. Jest darmowy, posiada wiele dystrybucji, idealnie nadaje się do nauki i bardziej zaawansowanych czynności (takich jak administrowanie siecią). Jednak osoby, które niespecjalnie lubią "grzebać" w komputerze może odrzucać fakt konieczności instalacji tego systemu i możliwości uszkodzenia swojego głównego OS-u. Czy jest na to jakieś rozwiązanie? Czy można uruchamiać "system operacyjny w systemie operacyjnym" tak jak uruchamiamy grę albo przeglądarkę internetową? Okazuję się, że jest to możliwe dzięki wirtualizacji, a cały proces jest bardzo prosty. Zapraszamy do lektury pierwszej części naszego artykułu.

Zalety i zastosowania wirtualizacji

Jedną z zalet stosowania maszyn wirtualnych wymieniliśmy już we wstępie. Taka maszyna to jest po prostu aplikacja, która "myśli" że jest prawdziwym komputerem. Możemy jej przydzielać ilość pamięci RAM, pojemność dysku, moc obliczeniową procesora i inne zasoby znajdujące się w komputerze fizycznym. Możemy na niej zainstalować dowolny system operacyjny o ile tylko posiadamy jego obraz w formacie .iso (oraz, w przypadku komercyjnych systemów, licencję). W razie jej zawirusowania nic się nie stanie z komputerem fizycznym, w każdym momencie możemy ją usunąć i postawić na nowo. Jest więc świetnym środowiskiem do testowania nieznanych aplikacji i bezpiecznego przeglądania internetu. Jeśli jesteśmy programistami i tworzymy programy na różne systemy, możemy sprawdzać ich działanie na tych właśnie maszynach.

Co będzie nam potrzebne?

Na samym początku musimy zaopatrzyć się w program do wirtualizacji maszyn. Najlepszym narzędziem do tego celu będzie program Virtualbox od firmy Oracle. Szukamy wersji na Windows i pobieramy.

Następnie przechodzimy do procesu instalacji.

Tutaj nie ma nic ciekawego. Klikamy Next.

Jeśli chcemy zmieniamy folder instalacji, reszta zostaje bez zmian. Naciskamy Next.

Ostatnią opcję zostawiamy zaznaczoną, resztę możemy zmienić wg własnych upodobań.

Podczas instalacji jest dodawana wirtualna karta sieciowa, z której korzystają nasze wirtualne maszyny, dlatego zostaniemy na krótką chwilę rozłączeni z Internetem. Naciskamy Yes.

I na koniec Install.

Czekamy kilka minut i zainstalowaliśmy właśnie Virtualboxa.

Teraz możemy uruchomić naszego Virtualboxa i tym samym zakończyć instalację.

Interfejs Virtualboxa i jego konfiguracja 

Po uruchomieniu VirtualBoxa zobaczymy interfejs taki jak na poniższym screenie. Składa się on z 3 głównych obszarów:
1 - menu główne, w którym mamy opcje uruchamiania maszyny, zmiany jej ustawień, tworzenia nowej oraz opcje dotyczące samej aplikacji
2 - lista wirtualnych maszyn zainstalowanych na naszym komputerze
3 - ustawienia wybranej maszyny

Wybieramy z menu opcję File a następnie Preferences. W zakładce General możemy zmienić domyślny folder instalacji maszyny. 

W zakładce Input możemy zmienić Host Key. Jest to klawisz (lub kombinacja klawiszy), która odpowiada za skróty do różnych funkcji zarówno na maszynie wirtualnej jak i w samym Virtualboxie. Domyślnie jest to prawy Ctrl. Możemy również edytować same skróty.

W zakładce Update możemy zmienić częstotliwość sprawdzania dostępności aktualizacji, bądź też wyłączyć takie sprawdzanie, choć nie jest to dobrym pomysłem.

W zakładce Language możemy zmienić język. Inne opcje nie są nam na razie potrzebne. W następnej części artykułu postawimy na maszynach wirtualnych systemy Ubuntu oraz Kali Linux.